Πόσο «έτοιμο» κράτος έχουμε;

Τελικά, είμαι υπερήφανη που ζω σ’ ένα κράτος «έτοιμο» για όλα. Πριν κάποια χρόνια, ήρθαν κάτι συγγενείς μου από την Αμερική για καλοκαιρινές διακοπές και καθώς ο μικρότερος γιος, 15 ετών, χωρίς συνοδό, χωρίς ταυτότητα, νοίκιασε ένα τζετ σκι και… χάθηκε… Έξαλλη η μάννα του μου φώναξε «να ειδοποιήσουμε τα σωστικά μέσα» και παρ’ όλη την αγωνία μιας ολόκληρης παραλίας πέσαμε ξεροί απ’ τα γέλια. Φυσικά ήρθε ο νεαρός, αφού είχε γυρίσει όλες τις θάλασσες, άκουσε τα εξ αμάξης μα, τα γέλια για τα «σωστικά μέσα»  ακόμα ηχούν στ’ αυτιά μου. Χθες το βράδυ, βλέποντας ειδήσεις, μου ήρθε ξανά στη σκέψη το περιστατικό και συνειδητοποίησα πως ΤΙΠΟΤΑ δεν άλλαξε στα 18 χρόνια που πέρασαν. Οι ίδιες βλάβες της ακριβοπληρωμένης ΔΕΗ αφήνουν τον κόσμο να πεθαίνει κυριολεκτικά από το κρύο, τα εκχιονιστικά ή δεν έχουν βενζίνη ή έχουν κάποια βλάβη και δεν λειτουργούν, τα απομεμακρυσμένα χωριά αφημένα στην τύχη τους και…. η ζωή συνεχίζεται… Μην ψάχνετε υπεύθυνους, αυτοί δεν μένουν πια εδώ……