Λέτε κάτι να προσπαθεί να αλλάξει σ’ αυτή τη χώρα;

Από τη μια στην τηλεόραση το «Λόγω τιμής» και οι «Άγριες μέλισσες» από την άλλη για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Τζένη Καρέζη «ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα» κάπου άρχισα να διακρίνω ποιότητα.

«Εμείς που κάνουμε θέατρο δεν μας ξέρει ούτε η μάνα μας» είχε πει σε συνέντευξή του ο Γιάννης Νιάρρος ο ηθοποιός που έχει τα διαπιστευτήρια του από δραματική σχολή, που  αν και μικρός σε ηλικία, έχει καταφέρει να πρωταγωνιστήσει σε θεατρικές παραστάσεις και να κερδίσει το βραβείο Χορν. Αυτό όμως που είδα χθες στη σκηνή της πρεμιέρας του θεάτρου Τζένη Καρέζη «ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα» ήταν μια μπουνιά στο στομάχι… Μου θύμισε κάτι που είχε ειπωθεί επίσης στην συνέντευξή του….
«Τότε όλοι θέλαμε να παίξουμε τον «Άμλετ» με την παντόφλα στο Bios, τάχα μου πρωτοπόροι. Πήγαινε παίξε, αγόρι μου, πρώτα στο Βρετάνια με 500 ανθρώπους από κάτω και μετά μιλάμε για μεταμοντερνιές. Το κλασικό, για να το κλάσεις, πρέπει πρώτα να το έχεις καταπιεί».
Είναι από τους ηθοποιούς που εγώ – και όλοι όσοι βρέθηκαν εκεί- χειροκροτούσαμε ακατάπαυστα με βουρκωμένα μάτια τον 15χρονο αυτιστικό Κρίστοφερ Τζον Φράνσις Μπουν που ξέρει όλες τις χώρες του κόσμου με τις πρωτεύουσές τους. Και όλους τους πρώτους αριθμούς μέχρι το 7507….