Ιστορία μιας σπανακόπιτας…..

Μια και όπως σας έχω πει η σχέση μου με την κουζίνα δεν είναι .. παιδιόθεν, όταν κάνω κάτι εξαιρετικό το θαυμάζω και το διαφημίζω.
Έτσι λοιπόν σας λέω πως η σπανακοτυρόπιτα μου … τα «σπάει» σε συνταγή μανούλας πιο εξελιγμένη.

Προτιμώ φρέσκο, κοντό σπανάκι γιατί χρησιμοποιώ σχεδόν μόνο τα φύλλα. Την διανθίζω με μπόλικα μυρωδικά όπως μυρώνια, καυκαλίθρες, άνιθο και καμιά φορά (όταν βρω στη λαϊκή ) σέσκουλα.

Η δοσολογία μου είναι πάντα σε πιο ταψί θα την φουρνίσω.

Σας δίνω υλικά για ταψάκι 33Χ25

Υλικά

1 συσκευασία φύλλο μπακλαβά

1 Κιλό σπανάκι
½ κιλό φέτα

1πράσο
1 ματσάκι φρέσκα κρεμυδάκια
1 κούπα μυρώνια
1 κούπα καυκαλίθρες
½ κούπα άνιθο
½ κούπα γραβιέρα τριμένη
λάδι μπόλικο
Αλάτι – πιπέρι

Παρασκευή πίτας (δεν γράφω εκτέλεση γιατί πάει αλλού το μυαλό μου) χα χα χα
Καθαρίζω, πλένω καλά το σπανάκι και αφού το αλατίσω αρκετά το στύβω σε μεγάλο τρυπητό.  Αν βιάζομαι το ζεματάω ελαφρά σε μπόλικο νερό και το στραγγίζω σε τρυπητό.
Στα μυρωδικά αφαιρώ τα κοτσάνια, τα πλένω καλά και τα ψιλοκόβω σε ξύλο κοπής ποτέ στο μίξερ.
Με πιρούνι σε πιάτο τρίβω σε μικρά κομματάκια τη φέτα

Σε ένα μεγάλο μπολ βάζω όλα τα υλικά, ραντίζω με ελαιόλαδο, ρίχνω αλάτι – πιπέρι με μέτρο και σε μικρότερο μπολ βάζω αρκετή ποσότητα ελαιόλαδο και  αρχίζω την παρασκευή.
Λαδώνω το ταψί με πινέλο και αρχίζω να τοποθετώ σταυρωτά τα φύλλα (μου το είπε η φίλη μου η Έφη) ραντίζοντας και λαδώνοντας κάθε φύλλο.

Αφού έχω λαδώσει και σταυρώσει τα μισά φύλλα ρίχνω το υλικό με τα χορταρικά τα απλώνω προσεκτικά να είναι ομοιόμορφα έως τις γωνίες και συνεχίζω με τα υπόλοιπα φύλλα. Πριν το τελευταίο φύλλο κόβω και γυρίζω τα περισσεύματα των φύλλων μέσα στο ταψάκι και το τελευταίο φύλλο το γυρίζω να τα καλύπτει.

Χαράζω σε κομμάτια την επιφάνεια και ραντίζω με λάδι και νερό.  Έχω προθερμάνει το φούρνο (αντιστάσεις) στους 200 βαθμούς και βάζοντας την πίτα τον χαμηλώνω στους 180 για μια ώρα περίπου.

Καλοφάγωτη  όπως ακριβώς έγινε με τη δική μου, δεν πρόλαβε να φωτογραφηθεί ολόκληρη…