Πώς να επιβιώσετε από την εφηβεία της κόρης σας….

Καθώς η κόρη σας βαδίζει προς την εφηβεία ίσως αναρωτηθείτε, «πού πήγε το παιδί μου;» και ο στενός δεσμός που μοιραζόσασταν τα προηγούμενα χρόνια.

Ο δεσμός που δένει την κόρη με τη μαμά είναι πολλαπλός. Έχει φιλοξενηθεί στο σώμα της, έχει απολαύσει τη φροντίδα της στη βρεφική ηλικία και έχει το ίδιο φύλο. Για να μπορέσει να σπάσει τα δεσμά που περιορίζουν την έλευση της ανεξαρτησίας, πολλές φορές αναγκάζεται να καταργήσει κάθε νόμο και κάθε κανόνα που έχει επιβληθεί. Η μητέρα δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες, ούσα αποδέκτης υποτιμητικών σχολίων ή συναισθηματικών ξεσπασμάτων και συχνά αντιδρά με έναν ανώριμο τρόπο, με αποτέλεσμα η σύγκρουση να μην επιλύεται αλλά αντίθετα να σηματοδοτεί μία περίοδο ψυχρότητας.

Τα πράγματα δυσκολεύουν όταν συναντιούνται οι ορμόνες της κόρης με τις ορμόνες της μητέρας, καθώς τις τελευταίες δεκαετίες η εφηβεία των κοριτσιών συμπίπτει με την εμμηνόπαυση της μητέρας. Συγχρόνως, ο πατέρας συχνά αδυνατεί να καταλάβει τον λόγο των διαρκών συγκρούσεων και επιθυμώντας την ηρεμία, ενδίδει στις πιέσεις της κόρης ή παρακινεί τη μαμά να υποχωρήσει ή μένει αμέτοχος.

Κατά την εφηβεία, όταν τα κορίτσια παλεύουν να διαφοροποιηθούν από τις μητέρες και νιώθουν ότι έχουν μεγαλώσει, είναι τουλάχιστον απογοητευτικό να προσπαθούν οι μητέρες να μοιάζουν με έφηβες. Παρόλο που οι κόρες δεν θέλουν μία παλαιών αρχών μαμά, θα ταπεινωθούν περισσότερο από μια μητέρα που προσπαθεί να μοιάζει ή να συμπεριφέρεται σαν έφηβη. Πάνω απ’ όλα, οι έφηβες χρειάζονται να βλέπουν στη μητέρα τους μία ώριμη ενήλικη γυναίκα συνεπή με την ηλικία της.

Η μη υγιής σχέση μεταξύ μητέρας και κόρης επιδρά και στα δύο μέλη του δεσμού.
Στις μητέρες παρουσιάζεται θυμός και καταθλιπτική συμπτωματολογία ενώ οι έφηβες εμφανίζουν μειωμένη αυτοεκτίμηση, επιθετικότητα και δυσκολίες στις υπόλοιπες σχέσεις τους.  Η πιο υγιής σχέση θα αναπτυχθεί μεταξύ μαμάδων και κοριτσιών που σέβονται τα όρια των γενεών και ακολουθούν κάποιες βασικές τεχνικές ουσιαστικής επικοινωνίας.

Ενεργητική ακρόαση: Ακούστε προσεκτικά την κόρη σας. Ακούστε χωρίς να διακόπτετε ή να αναλύετε. Μπορείτε να κάνετε ερωτήσεις και να λάβετε τις απαντήσεις για να αποφύγετε περισσότερες διαφωνίες ή σύγχυση. Μη βιάζεστε να εκθέσετε την δική σας άποψη ή να δώσετε συμβουλές.

 

Αλλαγή οπτικής: Ακόμα κι είστε σίγουρη ότι έχετε δίκιο, δείτε το θέμα από την οπτική της κόρης σας. Με αυτόν τον τρόπο θα είναι πιο εύκολο να κινηθείτε σε αμοιβαίο έδαφος.

Ανοιχτή επικοινωνία: Οι περισσότερες από τις παρεξηγήσεις συμβαίνουν λόγω έλλειψης επικοινωνίας. Μητέρα και κόρη πρέπει να είναι ανοιχτές στην υγιή και ειλικρινή επικοινωνία. Η πιο ήπια και συναισθηματικά ασφαλής επικοινωνία αποδεικνύεται και πιο αποτελεσματική.

Σαφή όρια: Ανεξάρτητα από το πόσο στενή είναι η σχέση μητέρας-κόρης, πρέπει να υπάρχουν ορισμένα όρια. Η σχέση μητέρας-κόρης διαφέρει από τη φιλική σχέση. Αυτό όχι μόνο βοηθά στη βελτίωση του δεσμού αλλά διατηρεί και μια σχέση σεβασμού.

Συγχώρεση: Δεν είναι ανάγκη να δημιουργούνται καβγάδες με το παραμικρό ατόπημα. Μια μητέρα και μια κόρη μπορούν να έχουν πολλές συγκρούσεις, αλλά στο τέλος της ημέρας, προσπαθήστε να συγχωρήσετε και να ξεχάσετε αυτό που έγινε προσφέροντας μια ζεστή αγκαλιά. Αυτό είναι ένα βήμα που χρειάζεται να γίνει από τη μητέρα.

Γρήγορη επούλωση: Συνήθως, τείνουμε να αποσυρόμαστε μετά από ένα επεισόδιο διαφωνιών. Εάν αυτή η απόσυρση συνεχιστεί, το χάσμα μεταξύ μητέρας και κόρης μπορεί να αυξηθεί. Τα μούτρα και η ψυχρότητα δεν θεμελιώνουν μία υγιή σχέση. Αντί να περιμένετε να καταλάβει ή να ζητήσει συγγνώμη, είναι καλύτερα να μιλήσετε για να λύσετε το θέμα γρήγορα, ακόμα κι αν το μόνο που χρειάζεται είναι να συμφωνήσετε ότι στο συγκεκριμένο θέμα διαφωνείτε.

Αποδοχή: Η αποδοχή της διαφορετικότητας της κόρης και του δικαιώματός της να παίρνει αποφάσεις με τις οποίες η μητέρα μπορεί να διαφωνεί είναι ένα τεράστιο βήμα προς την ανάπτυξη μιας υγιούς σχέσης. Η μητέρα και η κόρη είναι δύο διαφορετικά άτομα με διαφορετικές προοπτικές. Θα κάνουν τα δικά τους λάθη, θα επιλέξουν διαφορετικά άτομα στη ζωή τους, θα λάβουν διαφορετικές αποφάσεις και θα ζήσουν διαφορετικές ζωές. Η διαφορετικότητα είναι μία υγιής προσαρμογή γιατί ζουν σε μία διαφορετική εποχή και είναι υποχρέωση της μητέρας να προσφέρει την αποδοχή της.
Πηγή: psygrams