Αγαπημένη μου φίλη,

πραγματικά θέλω να πιστέψω πως έχεις δίκιο, βουνό τα δίκια σου, ποτέ δεν είναι αρκετό να διατυμπανίζεις την αγάπη σου μόνον του Αγίου Βαλεντίνου, την ευγνωμοσύνη σου στους γονείς την ημέρα του Πατέρα ή της Μητέρας, παρεμπιπτόντως ημέρα του Παππού και της Γιαγιάς υπάρχει;
Όχι το ρωτάω γιατί εγώ που δεν είχα πατέρα αντρικό πρότυπο είχα τον παππού μου -και κάτι θείους ενίοτε- έτσι για να έπαιρνα μορφή πατρικής φιγούρας.

Είχα φυσικά τον αρχηγό μου, που λέει και η Χαρούλα Αλεξίου, μια μάνα που έκανε για πολλούς γονείς μαζί.
Αυτή τη μάνα την γιορτάζω καθημερινά με φρέσκα λουλούδια στη φωτογραφία της, κάπου μέσα στην ημέρα θέλω να τα πούμε τηλεφωνικός όπως είχαμε μάθει μα, δεν έχω ακόμα τον αριθμό τηλεφώνου εκεί ψηλά….
Έτσι λοιπόν, αυτή την ημέρα θέλω να την ξεχωρίζω από τις άλλες. Θέλω να της πω ευχαριστώ για μια ακόμα φορά για αυτό που μ’ έκανε και έτσι μου επιτρέπεις να μην θεωρώ «πασέ»  το να δημοσιοποιώ και να διατυμπανίζω αυτό που νιώθω για την μαμά μου ακόμα και σήμερα που θα ήταν ουτοπία να μου πει να φορέσω ζακετούλα…..
Είναι οι…. κάτι στιγμές, που μου λείπει περισσότερο.
Ίσως λοιπόν να έχεις δίκιο μα, εγώ έτσι νιώθω κι έτσι θα κάνω, όσο και να  μην συμφωνείς αγαπημένη μου φίλη……
Υ.Γ.  Άργησα να σου απαντήσω όχι για να ξεχαστεί λίγο τα θέμα απλά, ήθελα να το σκεφτώ δυο φορές …..