Viral με τρυφερότητα….

Εγώ το άρωμα τις πούδρας το θυμάμαι από τα γενοφάσκια μου. Κοκέτα η μαμά μου πάντα κουβαλούσε στη τσάντα της μια εκπάγλου τέχνης βίνταζ πουδριέρα (την έχω ακόμα, γεμάτη με πούδρα) και στην τουαλέτα της είχε ένα κουτί με αέρινο πομ πον που όταν το άνοιγε πλημμύριζε ο κόσμος αυτό το ασύλληπτο άρωμα.

 

Και ξαφνικά έγινε ένα μπαμ και ανακαλύψαμε όλοι κομμάτια της παιδικής μας ηλικίας, viral στο διαδίκτυο, στις βιτρίνες στα αρωματοπωλεία, στα χρώματα που επιλέγουμε για την κρεβατοκάμαρά μας, το σαλόνι μας,

 

στο άρωμα χώρου που μας υποδέχεται καθώς ανοίγουμε την εξώπορτα μας, ακόμα και στο νυφικό της άνοιξις, παντού.
Είναι όμως τόσο μα τόσο τρυφερό.

 

Ανάμεσα στις άφθονες αποχρώσεις των ρούχων, ανάμεσα στις τόσες ευωδιές από αρώματα, ανάμεσα σε τόσα χρώματα της καθημερινότητάς μας υπάρχει πάντα κάτι που ξεχωρίζει χάρη στην απλότητα και τη διακριτική φινέτσα, η πούδρα.