Είμαι φαν των θρίλερ μα, ταινίες με ζόμπι δεν βλέπω, με φοβίζουν και όταν κάποιοι μεγιστάνες του τόπου με σπουδαίες θέσεις και αξιώματα αδικούν τους αναξιοπαθούντες, ζόμπι τους λέω.
Προτιμώ να βλέπω ταινίες ή μυθοπλασίες να περνάει πιο ευχάριστα η ώρα μου.
Και ξαφνικά, εκεί που μισοκοιμάμαι από βαρεμάρα στον δεύτερο κύκλο της σειράς «η γη της ελιάς» που την βλέπω περισσότερο για τα τοπία του τόπου καταγωγής μου, τρομάζω!
Βγαίνει στο κάδρο η συμπαθείς κατά τα άλλα ηθοποιός Αντιγόνη Νεοφύτου, «ασβεστωμένη» σαν ζόμπι να δείξει χλωμή και καταρρακωμένη. Οϊμέ τη έπαθα η γυναίκα, όλη νύχτα πεταγόμουνα στον ύπνο μου, έβλεπα σκηνές από τον βιολιστή στη στέγη που διηγείται ένα όνειρο με πεθαμένους στην γυναίκα του. Και λέτε και τρίτη χρονιά; Σόρυ αγάπες μου , δεν θα μπορέσω……