Σε μια συζήτηση για τα εμετικά γεγονότα που «παραμέρισαν» την πανδημία και κάθε απαίδευτος και αδαής το παίζει ειδήμων στην τηλεόραση ρωτώντας, με ύφος εισαγγελέως το λιγότερο, τους δικηγόρους για τις εξελίξεις των πραγμάτων , ένας φίλος μου με εξέπληξε …
Εγώ, μου είπε, αν ήταν να μηνύσω κάποιον και να του ζητήσω ευθύνες θα μήνυα το πρώτο θύμα και να σου εξηγήσω το σκεπτικό μου. Αν είχε προβεί σε καταγγελία τότε που συνέβη το γεγονός, ίσως να είχαν γλυτώσει τα επόμενα θύματα.
Μα, του απαντώ, όταν μηνύθηκε την πρώτη φορά, τότε που του είχαν πάρει δαχτυλικά αποτυπώματα, τότε που υπήρχαν τα … μαχαιρώματα, δεν βρήκαν κάποιο «παράπτωμα» και αφέθηκε ελεύθερος να συνεχίσει το έργο του, στο θέατρο εννοώ…
Τότε χωλαίνει το νομικό μας σύστημα και πρέπει να αλλάξει επειγόντως γιατί όσοι κρατούν τέτοιες ιδιαίτερες θέσεις κατά την ταπεινή μου γνώμη πρέπει να έχουν καθαρό ποινικό μητρώο, νομίζω!