Είναι υποχρεωτικές οι πλαστικές στο Χόλιγουντ;

Δεν θα πω ότι οι ταινίες είναι το σημαντικότερο πράγμα στον κόσμο. Και δεν θα το πω, γιατί το σημαντικότερο πράγμα στον κόσμο είναι η νιότη», είπε αστειευόμενη η οικοδέσποινα των Οσκαρ Ελεν ντε Τζενέρις, λίγο μετά την έναρξη της 86ης τελετής απονομής . Δεν πρέπει να υπήρξε άνθρωπος στο Χόλιγουντ -και όχι μόνο- που να μην έπιασε το υπονοούμενο: η βιομηχανία του θεάματος δεν συγχωρεί τα γηρατειά.

Στην κλίμακα αξιών της, η φρεσκάδα της νεότητας αποτελεί αξία, διαβατήριο καριέρας, μονόδρομος για να «παραμείνεις» στα πράγματα. Το ίδιο βράδυ, το Twitter πήρε φωτιά, με τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς να διαδέχονται ο ένας τον άλλο, με αφορμή την παρουσία στο κόκκινο χαλί της πάλαι ποτέ ντίβας Κιμ Νόβακ, που τότε ήταν στα 81 της χρόνια και ανέβηκε για τελευταία φορά στη σκηνή του Kodak Theatre παραμορφωμένη μετά από σειρά αισθητικών επεμβάσεων. Το θέαμα της γηραιάς κυρίας με το αλλοιωμένο από το πρήξιμο πρόσωπο ήταν πράγματι θλιβερό, αλλά ακόμη πιο θλιβερά ήταν τα σχόλια που πυροδότησε. Γιατί μπορεί στον κόσμο της σόουμπιζ το νυστέρι να αποτελεί σχεδόν μονόδρομο για τις γυναίκες όταν μεγαλώνουν -αφού στην ουσία… ψέγονται για τα σημάδια που ο χρόνος φυσιολογικά αφήνει πάνω τους-, όμως η κριτική είναι ακόμη πιο αμείλικτη όταν το αποτέλεσμα είναι κακό.

«Για τα δεδομένα του Χόλιγουντ, υποθέτω ότι ανέλαβα μεγάλο ρίσκο με την απόφασή μου να μην κάνω πλαστική στο πρόσωπό μου», υποστήριξε σε συνέντευξή της, παραμονή των 47ων γενεθλίων της, η Τζούλια Ρόμπερτς. Η δήλωσή της ήρθε να «κουμπώσει» με την πιο πολυσυζητημένη μεταμόρφωση των τελευταίων χρόνων, αυτή της Ρενέ Ζελβέγκερ, που λίγες μέρες νωρίτερα, έχοντας μείνει εκτός βιομηχανίας για περίπου μία πενταετία, είχε κάνει την πρώτη της δημόσια εμφάνιση μετά από καιρό ως μια… άλλη: χωρίς τα χαρακτηριστικά σχιστά μάτια, τα γεμάτα χείλη και τα έντονα ζυγωματικά, διαψεύδοντας τη φημολογία περί αισθητικών επεμβάσεων και αποδίδοντας τη νέα της εικόνα στον… ευτυχισμένο βίο που διάγει.

Κανείς, προφανώς, δεν την πίστεψε. Αλλά και κανείς στο, εθισμένο στη φρεσκάδα της νεότητας, Χόλιγουντ δεν θα ήταν διατεθειμένος να κάνει τα στραβά μάτια για το γεγονός ότι έχει προ πολλού πατήσει τα 40. Αποτελεί εξάλλου κοινό μυστικό πως η ηλικία είναι ένας από τους βασικότερους λόγους για τους οποίους οι γυναίκες ηθοποιοί, ειδικά αν έχουν κάνει καριέρα ως σύμβολα του σεξ, δυσκολεύονται μεγαλώνοντας να διεκδικήσουν ρόλους αξιώσεων. «Η συγκεκριμένη βιομηχανία σε τιμωρεί», λέει η 68χρονη Σούζαν Σαράντον, που έχει ανοιχτά ταχθεί κατά των αισθητικών επεμβάσεων. «Όταν οι άνθρωποι με ρωτούν “πιστεύετε ότι έχετε χάσει δουλειές εξαιτίας των πολιτικών σας πεποιθήσεων”, απαντώ “όχι, δουλειές χάνει κανείς επειδή γερνάει και παχαίνει. Τότε ακριβώς σε ξεγράφουν στο Χόλιγουντ. Αλλά και το να προσπαθείς να μοιάζεις με 22χρονη είναι μια μάχη χαμένη από χέρι. Θα απογοητευτείς τόσο, μα τόσο πολύ».

Όταν ο θαυμασμός γίνεται οίκτος

Η Ντέμι Μουρ τα είχε καταφέρει για καιρό. Λαμπερή και απαστράπτουσα στο πλευρό ενός κατά πολύ νεότερου συζύγου, ήταν η απόδειξη ότι με έναν καλό πλαστικό χειρουργό και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια μπορείς να κάνεις το χρόνο να σε ξεχάσει και τον πλανήτη όλο να σε αποθεώνει γι’ αυτό. Ώσπου ήρθαν οι εξωσυζυγικές περιπέτειες του Άστον Κάτσερ, η εισαγωγή της σε κλινική αποτοξίνωσης και η νευρική ανορεξία. Από τη μια στιγμή στην άλλη, ο παγκόσμιος θαυμασμός μετατράπηκε σε παγκόσμιο οίκτο.

«Το χρόνο τον παλεύεις μόνο με εσωτερική γαλήνη. Οι αισθητικές επεμβάσεις είναι η εύθραυστη πατερίτσα που θα σε κρατήσει όρθια για λίγο, αλλά θα σε ρίξει και πάλι κάτω», παρατηρεί η Ελένη Ράντου. «Η μία πλαστική θα φέρει την άλλη, θα γίνει εθισμός, αλλά και πάλι ίσως τελικά να μην μπορέσεις ποτέ να δεις τον εαυτό σου όμορφο και να τον αποδεχτείς. Το ότι πλαστικές κάνουν οι περισσότερες δεν μου λέει απολύτως τίποτα. Είναι αντίστοιχης λογικής με το “τι θα πει ο κόσμος”. Ποτέ δεν θα κάνεις μια σπουδαία διαδρομή ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης αν σκέφτεσαι με αυτόν τον τρόπο».

Στο Χόλιγουντ η πίεση είναι, πάντως, μεγάλη και ο παραλογισμός αντίστοιχου μεγέθους. Όλοι -από τους παραγωγούς και τους ατζέντηδες μέχρι το φιλοθεάμον κοινό- έχουν λόγο στο πώς ένα πρώην σύμβολο του σεξ οφείλει να διαχειριστεί τα σημάδια του χρόνου. Στην ουσία απαιτούν από αυτό να σταματήσει τη φθορά με κάθε τρόπο. Αν δεν το κάνει, θα αποφανθούν με σκληρότητα πως αφέθηκε. Αν το… παρακάνει, θα κατηγορηθεί για ναρκισσισμό και ματαιοδοξία. Και κάπως έτσι, το πρησμένο πρόσωπο της Νικόλ Κίντμαν ή τα αλλοιωμένα χείλη της Μεγκ Ράιαν γίνονται αντικείμενο δημόσιας συζήτησης και αφορισμών. Σαν να θεωρείται δεδομένο πως, οπωσδήποτε, μας πέφτει λόγος.

«Ανέκαθεν υπήρχε ανοχή και ελαστικότητα στο πώς γερνάει ένας άντρας και μεγάλη αυστηρότητα απέναντι στις γυναίκες. Αυτός ο φασισμός δεν αφορά μόνο τους ανθρώπους της σόουμπιζ, αλλά όλο τον κόσμο. Απλώς έχει προ πολλού πάψει να με εκπλήσσει», σημειώνει η Κατερίνα Λέχου. «Όταν χάνεις την ομορφιά της νιότης, για να διατηρήσεις τη θέση σου στα πράγματα, πρέπει στον αντίποδα να αναπτύξεις άλλα χαρίσματα, όπως να εξελιχθείς ως ηθοποιός. Είναι ο δύσκολος δρόμος, αλλά υπάρχει και αυτή η επιλογή. Υπάρχει δηλαδή η Ρενέ Ζελβέγκερ, αλλά υπάρχει και η Ελεν Μίρεν».

Πράγματι, στα 75 και της, η Έλεν Μίρεν, απολαμβάνει το ρόλο μοντέλου στην πασαρέλα

γοητευτική στην ωριμότητά της και απενοχοποιημένη για τις ρυτίδες της, ήταν εδώ και αρκετό καιρό το πρόσωπο της L’ Oréal, δηλώνοντας: «Ελπίζω να εμπνεύσω άλλες γυναίκες να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση… Δεν είμαι πανέμορφη ούτε υπήρξα ποτέ, αλλά δεν είχα ποτέ πρόβλημα με την εμφάνισή μου και θα ήθελα να παραμείνω έτσι». Δεν είναι η μόνη σταρ που εμφανίζεται συμφιλιωμένη με το χρόνο που περνάει: η Σάρον Στόουν υποστηρίζει πως δεν φοβάται να μεγαλώσει και εξακολουθεί στα 60 της να αντιστέκεται στο νυστέρι, η Αϊρλαντ, κόρη της  Κιμ Μπάσιντζερ, καμαρώνει στο Twitter για τη φυσική ομορφιά της μαμάς της, ενώ η Μισέλ Φάιφερ λέει πως το μυστικό για να παραμείνεις ωραία είναι η σωστή διατροφή, η διαχείριση του στρες και ο καλός φωτισμός.

«Το γήρας δεν είναι επιτρεπτό»

«Όσο πιο στέρεα έχει δομήσει κανείς την προσωπικότητά του, τόσο λιγότερο ευάλωτος είναι στα σχόλια και στις απαιτήσεις των άλλων, εν προκειμένω της βιομηχανίας της σόουμπιζ. Μόνο έτσι θα είναι σε θέση να αποφασίσει ελεύθερα για λογαριασμό του, να βάλει όρια και, τελικά, να αρνηθεί την επιθετική διαδικασία της χειρουργικής επέμβασης, που και πόνο έχει, και αβέβαια αποτελέσματα», εξηγεί η ψυχίατρος Μαρία Κούντζα. «Ο χώρος του θεάματος απαιτεί από τις γυναίκες να είναι νέες και όμορφες σε οποιαδήποτε ηλικία.

Το ιδεώδες της νεότητας είναι τρομακτικά ισχυρό, έχει γίνει κομμάτι της ύπαρξής τους, θεωρείται δεδομένο στη σκέψη τους. Το γήρας δεν είναι επιτρεπτό. Και πραγματικά, δεν είναι εύκολο για τον ψυχισμό να το αποδεχθεί. Είναι μια δύσκολη πορεία. Από την άλλη, όσο πιο πλήρης και δημιουργική νιώθει η γυναίκα, είτε στο Χόλιγουντ, είτε στην Ελλάδα, είτε οπουδήποτε, τόσο περισσότερο μπορεί να αποδεχτεί το γεγονός ότι μεγαλώνει. Και να αγαπά τον εαυτό της γι’ αυτό που είναι…».
Πηγή: kathimerini