Ναι, το ξέρω πως σήμερα τα οικονομικά είναι λίγο ζόρικα όμως, του Έλληνα ο τράχηλος… την τραβάει τη σφαλιάρα του.
Ξύπνησα λίγο νωρίτερα σήμερα και μια και ήταν όμορφη μέρα είπα να πιω το καφεδάκι μου στη βεράντα και να χαζέψω τους εργαζόμενους να πηγαίνουν στη δουλειά τους.
Εντύπωση μου έκανε που πρωί πρωί ντελιβεράδες όργωναν την άσφαλτο κρατώντας το τιμόνι στο ένα χέρι και στο άλλο δισκάκια με καφέδες.
Περίεργη ούσα, κοίταξα να ανακαλύψω πια εταιρία άνοιξε κοντά μας και παραγγείλανε τα καφεδάκια τους.
Εκεί την έπαθα χοντρά την πλάκα μου…. Σε σπίτια πήγαιναν τα καφεδάκια όχι σε εταιρία.
Σε σπίτια με νοικοκυρές που σηκώθηκαν να στείλουν τα παιδιά τους σχολείο, να βγουν για ψώνια, να αερίσουν το κρεβάτι…
Ξύπνησε μέσα μου το δημοσιογραφικό μικρόβιο (δεν το πιάνει καμία αντιβίωση) και ρώτησα την καφετέρια αν αυτό γίνεται καθημερινά και ο κυριούλης με κοίταξε σαν ούφο…
-Μα φυσικά κυρία μου, καθημερινά ο Barista ετοιμάζει σπέσιαλ καφεδάκια. Γιατί απορείτε; Είναι κι αυτό μια πρόοδος…
-Πόσο κάνει ένα καπουτσίνο ;
-3,5 ευρώ αλλά σπέσιαλ καπουτσίνο
-παίρνουν και απογευματινό;
-όχι πάντα…..
Κάπου εκεί θυμήθηκα τον καλό μου άνθρωπο Θανάση Βέγγο στην ταινία «θα σε κάνω βασίλισσα» 3,5 Χ 6= 21 ευρώ (την εβδόμη στον κάνει ο σύντροφός σου).
Εντάξει, είμαστε πλούσιοι και δεν το είχα καταλάβει…
Το είδα κι εγώ στην τηλεόραση πως Barista είναι και αυτό ένα επάγγελμα που απαιτεί πολλές γνώσεις στη παρασκευή του καφέ όμως, καλέ κυρία, εσύ με το μικρό καρότσι στο σούπερ μάρκετ- εσύ λες πως τα φέρνεις δύσκολα- κουλαμάρα σε πιάνει κάθε πρωί να φτιάξεις ένα φλιτζάνι καφέ; Θα έχεις ένα 20αρι όφελος την εβδομάδα, το μήνα 80 ευρώ (α, ρε Βέγγο τι μου κάνεις), 960 ευρώ το χρόνο, 4.800 ευρώ σε πέντε χρόνια – πιο τζόκερ και κουραφέξαλα….
Ουφ, κουράστηκα να υπολογίζω, ας παραγγείλω ένα φρέντο καπουτσίνο, εδώ δίπλα είναι που να τρέχω…..