Ο άντρας με τα γοητευτικά λακάκια στα μάγουλα, το θεληματικό πιγούνι…. και η μυστηριώδης γυναίκα που άφηνε πίσω της μια αρωματισμένη αύρα μυστηρίου και αφέλειας …. Κάποτε είχαν μπει στο σπίτι μας. Ναι, μην το αμφισβητείτε. Το ξέρω, ήμουν κι εγώ εκεί. Ανεξαρτήτου ηλικίας, παιδείας, μόρφωσης όλες και….όλοι, ναι καλά διαβάσατε όλες και …όλοι, στην παραλία, στον ηλεκτρικό, στο τρόλεϊ, στο μπάνιο, παντού υπήρχαν τα μικρά ευανάγνωστα βιβλιαράκια που μας κρατούσαν συντροφιά. Εξαιρούνται οι νεαροί που έδειχναν προτίμηση σε πιο….κουλτουριάρικα αναγνώσματα όπως Αστερίξ και Οβελίξ, Μίκυ Μάους κτλ.
Σήμερα, που αποστασιοποιηθήκαμε από το διάβασμα, το ενδιαφέρων μας είναι να αναγνώσουμε το Face book ακριβώς με την ίδια συνέπεια….
Στην παραλία, στο καφέ, στον ηλεκτρικό, στο τρόλεϊ ακόμα και στο μπάνιο! Όποιος σέβεται τον εαυτό του και την εποχή του, υποχρεούται να έχει το λιγότερο ένα Tablet, έστω ένα laptop ή ένα κινητό βρε αδερφέ που να εξυπηρετεί τον χρήστη σε όποιο σημείο βρίσκεται.
Είχαν έρθει πέρσι το καλοκαίρι τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου να με επισκεφτούν από την μακρινή Ήπειρο που έχουν εγκατασταθεί και η χαρά μου, η ατέλειωτη χαρά μου “πέταξε” σαν χελιδόνι το Φθινόπωρο. Καθησμένοι όλοι γύρω γύρω στο σαλόνι, ο κάθ΄ένας με το Tablet του, σαν να ήταν κάποιος διαγωνισμός που έδινε ακριβά βραβεία. Αφού κάποια στιγμή νόμιζα ότι μιλούσαν και μεταξύ τους και…. ναι, έστελνε ο ένας στον άλλον φωτό από την παραλία που είχαμε πάει το πρωί. Άλλα ήθη άλλα έθιμα.
Ακόμα και το καλημέρα, καλησπέρα και τα λοιπά, μόνον στο Face book θα τα βρείτε….
Έτσι, γίναμε όλοι τυπικοί θυμόμαστε γενέθλια, γιορτές, επετείους αφού το κομπιούτερ μας τα θυμίζει! Μπορεί να ξεχνάμε τι φαγητό φάγαμε εχτές μα, γενέθλια ή γιορτή ποτέ!
Τελικά, η κάθε εποχή έχει το δικό της το Άρλεκιν, τον δικό της ρομαντισμό ………
Καλό μεσημέρι να έχουμε!