Η ενηλικίωση είναι μια έννοια, που ενώ έχει χαρακτήρα αντικειμενικό και οικουμενικό, στην εφαρμογή της ανά κοινωνία και εποχή είναι υποκειμενική. Σύμφωνα με το άρθρο 127 του ελληνικού αστικού κώδικα, ενήλικας είναι όποιος έχει συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του. Ωστόσο, η νομοθεσία δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα αυτής της υποκειμενικότητας.
Στις σύγχρονες βιομηχανικές κοινωνίες οι νέοι αντιμετωπίζουν μια παρατεταμένη περίοδο πρωτόγνωρης ελευθερίας και προκλήσεων, πριν την υιοθέτηση του στάτους του ενήλικα. Παρατηρείται δηλαδή μια μακροχρόνια περίοδος ενηλικίωσης, η οποία τοποθετείται κυρίως μεταξύ 20 και 30 ετών. Οι νέοι εκείνη την περίοδο είναι απασχολημένοι με την εκπαίδευση, αλλά και τους «πειραματισμούς» στην επαγγελματική και την προσωπική ζωή.
Οι λόγοι που οδηγούν σε αυτήν την παράταση είναι πολυπρισματικοί. Οι αλλαγές στις οικογενειακές δομές, οι μέθοδοι διαπαιδαγώγησης, οι νέες ανάγκες των σύγχρονων κοινωνιών, η συχνά άκρατη ελευθερία επιλογών στα αγαθά ή ακόμα και στη δημιουργία σχέσεων αποτελούν βασικούς παράγοντες. Ο οικονομικός συντελεστής, όμως, ιδίως με τα σημερινά δεδομένα αποτελεί το επισφράγισμα.
Οι φαινομενικές υποχρεώσεις του ατόμου εκείνη την περίοδο, μπαίνουν στον πάγο εν όψει του νεαρού της ηλικίας του ή της ελαστικότητας των γονέων, οι ελευθερίες, όμως, παραμένουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα δεκαετιών είναι οι μεσογειακές χώρες, όπως η Ελλάδα ή η Ιταλία, όπου τα παιδιά συχνά παραμένουν με τους γονείς μέχρι τα 30. Ουσιαστικά πρόκειται για «τα παιδιά που δεν μεγάλωσαν», ειδικά εάν το δούμε συγκριτικά με βορειότερους λαούς που «διώχνουν» τα παιδιά τους μόλις ενηλικιωθούν. Ποιος θέλει εξάλλου να φύγει από τη ζώνη άνεσης του;
Τα γεγονότα – κλειδιά που φανερώνουν ότι ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση προς την ενηλικίωση είναι:
•πλήρης βιολογική και νοητική ανάπτυξη
•τέλος της σχολικής/πανεπιστημιακής εκπαίδευσης
•απόκτηση κυριότητας στον εαυτό, προσωπικής ταυτότητας και ευθύνης των επιλογών
•επαγγελματική αποκατάσταση
•οικονομική ανεξαρτησία
..απομάκρυνση από τη γονεϊκή στέγη
•σχεσιακή ωριμότητα (θέσπιση ισότιμης σχέσης με τους γονείς και ανάπτυξη εκτίμησης για τους άλλους)
•δημιουργία σχέσεων δέσμευσης (φιλικές, ερωτικές)
•απόκτηση παιδιών
Όλοι έχουν ακουστά την κρίση των 30, αλλά εξίσου σημαντική είναι η κρίση των 25. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται, η οικοδόμηση του σχεδίου προς τους στόχους, η αναγνώριση των εφοδίων, των αναγκών και των επιθυμιών είναι όλα αυτά που χρειάζεται να γνωρίζει κάποιος σε αυτή την ηλικία, ώστε να μεταβεί δίχως άγχος, αισθήματα ανεπάρκειας και απαισιοδοξίας στην ενήλικη ζωή. Είναι η εποχή της χαμένης αθωότητας, μα σε κάθε ενήλικα υπάρχει ακόμα το παιδί που κρύβει μέσα του.
Πηγή : uniquelife