Ντρέπομαι πια, είμαι παρωχημένη, ντεμοντέ, “πασέ μα, προτιμώ την Τζοκόντα από μια μπανάνα κολλημένη στο τελάρο που όπως διάβασα το κείμενο του φίλου καλλιτέχνη Σάντυ Νικολαρέα τα έργα τέχνης, αυτά που στολίζουν τα μεγαλύτερα σύγχρονα μουσεία της Ευρώπης και ανήκουν στο λεγόμενο πια ρεύμα Κατελαν.
Άρα κάπου δεν καταλαβαίνω πια την τέχνη. Ακόμα περιμένω τον Άγιο Βασίλη μα, φοβάμαι πως δεν θα έρθει, του λείπουν τ’ αστέρια, οι μάγοι, η φάτνη, του λείπουν οι παραδοσιακές γιορτές…..
Άη Βασίλη, μου λείπουν κι εμένα.