Ο ρόλος και η συμμετοχή του πατέρα στην ψυχική ανάπτυξη του παιδιού είναι πολύ σημαντικότερος από ότι τείνουμε να πιστεύουμε.
Τα τελευταία χρόνια, η έρευνα προσπαθεί να φωτίσει μια λιγότερα γνωστή περιοχή που σχετίζεται με την ψυχική ανάπτυξη των παιδιών και συγκεκριμένα το ρόλο του πατέρα.
Τα δεδομένα μας δείχνουν ότι ο ρόλος και η συμμετοχή του πατέρα στην ψυχική ανάπτυξη του παιδιού είναι πολύ σημαντικότερος από ότι τείνουμε να πιστεύουμε. Νέα ερευνητικά δεδομένα μάλιστα δείχνουν ότι δεν φτάνει να είναι κανείς ένα αφοσιωμένος και ευαίσθητος πατέρας και να περνά αρκετό χρόνο με το παιδί του. Η ποιότητα της αλληλεπίδρασης με το παιδί, αλλά και η θετική διαντίδραση με το παιδί μπορεί να κάνουν τη διαφορά.
Σύμφωνα με την έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Bergen της Νορβηγίας, τα παιδιά οι πατεράδες των οποίων πέρασαν πολύ χρόνο μαζί τους στον πρώτο χρόνο ζωής, είχαν χαμηλότερα επίπεδα μη προσαρμοστικής συμπεριφοράς στην ηλικία των δύο ετών. Το πιο σημαντικό εύρημα της έρευνας είναι ότι τόσο η ποσότητα του χρόνου, όσο και η ποιότητα της διάδρασης με το παιδί από τον πατέρα είναι βασικά στοιχεία που κάνουν καθοριστική τη συμμετοχή του πατέρα στην ανάπτυξη του παιδιού.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι τα συμπεράσματα αυτά θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψιν στο σχεδιασμό της ανατροφής των παιδιών μας. Μάλιστα συμβουλεύουν τους πατέρες να φεύγουν εγκαίρως από τη δουλειά, προκειμένου να έχουν χρόνο και ενέργεια να περάσουν ποιοτικό χρόνο με το παιδί τους, ειδικά κατά τον πρώτο χρόνο ζωής του.
Πηγή: http://sciencenordic.com/
Τα τελευταία χρόνια, η έρευνα προσπαθεί να φωτίσει μια λιγότερα γνωστή περιοχή που σχετίζεται με την ψυχική ανάπτυξη των παιδιών και συγκεκριμένα το ρόλο του πατέρα.
Τα δεδομένα μας δείχνουν ότι ο ρόλος και η συμμετοχή του πατέρα στην ψυχική ανάπτυξη του παιδιού είναι πολύ σημαντικότερος από ότι τείνουμε να πιστεύουμε. Νέα ερευνητικά δεδομένα μάλιστα δείχνουν ότι δεν φτάνει να είναι κανείς ένα αφοσιωμένος και ευαίσθητος πατέρας και να περνά αρκετό χρόνο με το παιδί του. Η ποιότητα της αλληλεπίδρασης με το παιδί, αλλά και η θετική διαντίδραση με το παιδί μπορεί να κάνουν τη διαφορά.
Σύμφωνα με την έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Bergen της Νορβηγίας, τα παιδιά οι πατεράδες των οποίων πέρασαν πολύ χρόνο μαζί τους στον πρώτο χρόνο ζωής, είχαν χαμηλότερα επίπεδα μη προσαρμοστικής συμπεριφοράς στην ηλικία των δύο ετών. Το πιο σημαντικό εύρημα της έρευνας είναι ότι τόσο η ποσότητα του χρόνου, όσο και η ποιότητα της διάδρασης με το παιδί από τον πατέρα είναι βασικά στοιχεία που κάνουν καθοριστική τη συμμετοχή του πατέρα στην ανάπτυξη του παιδιού.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι τα συμπεράσματα αυτά θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψιν στο σχεδιασμό της ανατροφής των παιδιών μας. Μάλιστα συμβουλεύουν τους πατέρες να φεύγουν εγκαίρως από τη δουλειά, προκειμένου να έχουν χρόνο και ενέργεια να περάσουν ποιοτικό χρόνο με το παιδί τους, ειδικά κατά τον πρώτο χρόνο ζωής του.