Εσύ, ποιανού είσαι;

Τα παλαιότερα χρόνια, μην σου πω και σήμερα, όταν σε κάποιο απόμακρο χωριό βλέπανε κάποιον πρώτη φορά τον ρωτούσαν με έντονη περιέργεια, «εσύ ποιανού είσαι;».
Σήμερα, εν έτη 2024, εντάξει δυο μήνες μείνανε, πως κάνετε έτσι, δεν χρειάζεται να πας σε κάποιο απόμακρο χωριό γιατί…. χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει.

Έτσι λοιπόν αν κάποιος είχε το αστέρι στο προσκεφάλι του να γίνει ηθοποιός, τραγουδιστής, χορεύτρια, δικηγόρος, αρχιτέκτονας, οδοντίατρος, ηλεκτρολόγος ή μαμή, δεν προϋποθέτει η μοίρα πως και το παιδί του θα ακολουθήσει πειθήνια το ίδιο επάγγελμα. Ίσως, λέμε τώρα, να μην διαθέτει το ταλέντο.
Κι έτσι, τα ..ρηχά πιάτα, ζητάνε σούπα. Εκεί να δεις να γίνεται το συμπούρμπουλο.
Ηθοποιοί να κοιτάνε με παγωμένο βλέμμα την κάμερα μια και είναι γόνοι κάποιου ξεχασμένου ηθοποιού και θέλουν να συνεχίσουν την «ιστορία» του τίποτα με μπόλικο καθόλου.

Χορευτές, που πατάνε σε διάσημα βήματα μα δεν διαθέτουν @@@@@@ να τα υποστηρίξουν.
Ηλεκτρολόγοι που δεν νογάνε ποια είναι η κεντρική γραμμή και ποια της κουζίνας.
Τραγουδιστές που … φωνή βοώντος εν τη ερήμο και ο γονιός να καμαρώνει και να ενθαρρύνει κι εμάς; Αχ εμάς να μην μας σκέφτεται καθόλου…

Γι αυτό καλοί μου ταλαντούχοι άνθρωποι, αφήστε τα παιδιά σας να γίνουν ευτυχισμένα με ότι επιλέξουν και αν σας θαυμάζουν τόσο, βγάλτε τον σκληρό κριτή από μέσα σας κι αφήστε τα γονικά σας ένστικτα προκειμένου να μην εκθέσετε ούτε το παιδί σας ούτε και τα’ όνομά σας. Σκεφτήκατε ποτέ πως ίσως, λέμε τώρα, το παιδί να θέλει να ζωγραφίζει, να μαγειρεύει, να διοργανώνει παιδικά πάρτι, να γράφει ποιήματα.….
Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις μα, δεν είναι πάντα η παλιά σοφή παροιμία:
Από πού είσαι κλωναράκι; Από εκείνο το δεντράκι…..