Επ’ ευκαιρία που είναι η γιορτή του πατέρα ας μπούμε πιο μέσα στο θέμα πατέρας με κόρη. Αν δεν το έχεις συνειδητοποιήσει ακόμα είναι πολύ διαφορετικό να είσαι πατέρας κοριτσιού. Γιατί χρειάζεται να κάνεις πράγματα που ως άντρας δε σου βγαίνουν φυσικά…
Ένας πατέρας που μας αποκαλύπτει τα 10 σημαντικά πράγματα που έμαθε μόλις απέκτησε κόρη. Γιατί όπως ισχυρίζεται και ο ίδιος είναι πολύ διαφορετικό να είσαι πατέρας κοριτσιού:
Οι περισσότεροι άνθρωποι συνηθίζουν να γίνονται γλυκομίλητοι και συγκαταβατικοί όταν μαθαίνουν ότι περιμένεις παιδί. Στην περίπτωση μου,με βομβάρδισαν με αναρίθμητες προβλέψεις και συμβουλές του τι να περιμένει κανείς και πώς μπορεί να αισθανθεί. Ωστόσο υπήρχαν και κάποια πράγματα για τα οποία δεν με προειδοποίησε κανείς. Αν αναρωτιόσασταν ποτέ τι μπορεί να συμβαίνει στην καρδιά και στο μυαλό των πατεράδων με κόρες, θεωρείστε την παρακάτω λίστα ως μια κλεφτή ματιά στην ψυχή μας.
Ένας οποιοσδήποτε αναγνώστης θα δει μόνο τη χαριτωμένη πλευρά του θέματος. Αλλά ένας πατέρας με κόρη θα δει επίσης ότι όλο το θέμα είναι στην πραγματικότητα τρομαχτικό, σε κάνει να νιώθεις ευάλωτος, αποπροσανατολισμένος αλλά και ιερός συνάμα…
Κανείς δεν μου είπε ποτέ πόσο σύντομα θα αρχίσει να «προσέχει» τα αγόρια. Όπως πολλοί άντρες έτσι κι εγώ, έπεσα στην παγίδα της κοινωνικής ανθρωπολογίας που θέλει τα αγόρια «ρομαντικούς κυνηγούς» και τα κορίτσια «θηράματα». Όλα όμως άλλαξαν για μένα όταν μια μέρα η κόρη μου μου είπε: «Μπαμπά, βλέπεις εκείνο το αγόρι; Μου αρέσει πολύ».
Κάποια στιγμή και αφού είχε γυρίσει ουκ ολίγες φορές να τον κοιτάξει, το αγόρι μας πλησίασε. Ήταν ένα ευγενικό και γλυκομίλητο αγόρι που σε πρώτη εντύπωση της φερόταν ευγενικά και με σεβασμό. Απλά για κακή της τύχη ήταν ο σερβιτόρος και ήταν γύρω στα 19. Κι η κόρη μου, μόλις είχε κλείσει τα τρία!
Κανείς δεν μου είπε πως με τον ερχομό της κόρης μου, θα ξανα-ερωτευόμουν τη γυναίκα μου. Έχοντας ένας άντρας και μια μίνι εκδοχή της γυναίκας του στο σπίτι, σίγουρα κατανοεί την αυθεντική βερσιόν πολύ καλύτερα. Πολλές από τις ιδιοσυγκρασίες και τις διαθέσεις που με έβαζαν στον πειρασμό να χάσω την ψυχραιμία μου ξαφνικά αναδιατυπώθηκαν στο πρόσωπο της κόρης μου, που μου επιτρέπει πλέον να δω με νέα προοπτική και συμπόνια μερικούς από τους τρόπους της γυναίκας μου που μέχρι πρότινος μου φαινόταν παντελώς ξένοι. Για να δώσω ένα παράδειγμα. Ποτέ δεν μπορούσα να καταλάβω τη φαινομενικά συντριπτική απογοήτευση που η σύζυγός μου ένιωθε όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως θα ήθελε. Πλέον βρίσκω χαριτωμένα όλα εκείνα τα καθημερινά δράματα που ζει η γυναίκα μου με τις διάφορες «μικροτραγωδίες», όπως π.χ. να χυθεί ο καφές, ή το λιωμένο τυρί από το τοστ στην τοστιέρα. Και φυσικά, την αγαπώ πιο πολύ γιατί το αξίζει…
Κανείς δεν μου είπε, ότι το άλλαγμα της πάνας θα άλλαζε για πάντα τη σχέση μου με τη γυναικεία ανατομία. Και μόνο η αλλαγή της πάνας σε ένα κορίτσι σε βοηθάει να κατανοήσεις πολλά πράγματα που επί χρόνια παρέβλεπες!
Κανείς δεν μου είπε, ότι με να έχεις κορίτσι αυτόματα γίνεσαι φεμινιστής…
Κανείς δεν μου είπε τι σε περιμένει στην άλλη πλευρά όλης αυτής της τρυφερότητας… Είναι πολύ κοινότυπο για τους μπαμπάδες με κόρες να ακούν το γνωστό πείραγμα, «Νομίζεις ότι ξέρεις τι είναι η αγάπη, αλλά κάνεις λάθος. Ποτέ δεν έχεις νιώσει κάτι σαν και αυτό» Και, εν μέρει, έχουν δίκιο. Το «κορίτσι του μπαμπά» που σέρνει τον μπαμπά από τη μύτη, είναι μια καλά τεκμηριωμένη εικόνα. Αυτό όμως που συζητιέται ελάχιστα, είναι εκείνη η υπερβολική υπερπροστατευτικότητα και η δίψα για δικαιοσύνη που βρίσκεται στην άλλη πλευρά του νομίσματος και που μπορεί κάλλιστα να μετατραπεί σε συσσωρευμένο θυμό και οργή σε μια στιγμή. Θυμάμαι τον εαυτό μου στη λαϊκή αγορά να σέρνω το καρότσι με σφιγμένες γροθιές , έτοιμος να πλακώσω στο ξύλο οποιοδήποτε έκλεβε σειρά…
Κανείς δεν μου είπε ότι το τραγούδι Butterfly Kisses είναι το καλύτερο τραγούδι όλων των εποχών. Μπορεί πριν να το θεωρούσα γλυκανάλατο, κλισέ και ξενέρωτο, αλλά με το που έκανα την κόρη μου, για κάποιο ανεξήγητο λόγο ασκεί μια περίεργη και ακαταμάχητη δύναμη πάνω μου. Όταν έπαιξε το τραγούδι στο γάμο ενός φίλου μου το περσινό καλοκαίρι, στο πρώτο μισό του τραγουδιού χασκογελούσαμε με κάτι φίλους, ενώ στο άλλο μισό δάκρυζα καθώς χόρευα με την κόρη μου… To συγκεκριμένο τραγούδι ερμηνεύει ο Bob Carlisle και το έγραψε για τα 16α γενέθλια της κόρης του. Θεωρείται το πιο αντιπροσωπευτικό μπαμπαδίστικο τραγούδι…
Κανείς δεν μου είπε για την εξαιρετική σημασία του ροζ! Έχω δει την κόρη μου να ξεσπάει σε κλάματα όταν άκουσε πως το ροζ πιάτο της ήταν στο πλυντήριο και δε θα μπορέσει να το χρησιμοποιήσει στο γεύμα. Παγίδα ή όχι, τυχαία ή επιτηδευμένα από το βιομηχανικό δυτικό κόσμο, για τα περισσότερα κορίτσια το ροζ, είναι αγαπημένο χρώμα τουλάχιστον για τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Κι εκεί που μέχρι χτες το μισούσα, τώρα αντιλαμβάνομαι πόση σημασία μπορεί να έχει το ροζ για τον κόσμο ενός κοριτσιού.
Κανείς δεν μου είπε πως τα κορίτσια αρχίζουν να σχεδιάζουν το γάμο τους από τα νήπια… Βασικά ίσως μου το είχε πει η γυναίκα μου, αλλά δεν το πίστεψα ποτέ πραγματικά. Προσωπικά ρίχνω το φταίξιμο στη Disney. Κάθε κομμάτι από λευκά είδη στο σπίτι χρησιμεύει για να κάνει τις πρόβες γάμου και νυφικού, ενώ σχεδιάζει και την παραμικρή λεπτομέρεια της τελετής. Στην αρχή φυσικά είχε πλάκα γιατί ήθελε να παντρευτεί εμένα, τον μπαμπά της – ποιον άλλον; – αλλά τώρα τελευταία πήρε τη θέση μου ένας συμμαθητής της από το νηπιαγωγείο…
Κανείς δεν μου είπε πόσο παράλογα θα πληγωνόμουν όταν θα μάθαινα για πρώτη φορά ότι το κοριτσάκι μου θέλει να παντρευτεί το ανόητο, όμορφο αγόρι από την τάξη της αντί για εμένα…
Κανείς δεν μου είπε ποτέ πόσο πολύ θα απολάμβανα να παίζω με την κόρη μου… Τσάι πάρτι, μανικιούρ, ντυσίματα, κούκλες και κουζινικά, ατελείωτους χορούς με τα μικρά της ποδαράκια πάνω στα δικά μου… Πηγή: Huffington